9 رفتار حرفهای در زندگی شغلی (بخش دوم)
در ادامه مبحث 9 رفتار حرفهای در زندگی شغلی، به مدیریت تعارضات موجود در سازمان، رعایت کردن مرز بین رفتار رسمی و غیر رسمی در محیط کار و همچنین منصف بودن در مورد یک سازمان بعد از خروج از آن پرداختهایم.
مرز بین رفتار رسمی و غیر رسمی را رعایت کنید!
از آنجایی که بیشتر افراد شاغل وقت خودشان را در محل کار سپری میکنند، خیلی سخت است که کل طول روز را مثل یک ربات برخورد کنند! خیلی وقتها افراد برای اینکه وقت خودشان را در محیط کار به شادی سپری کنند، با همکارانشان شوخیهای بیمورد میکنند که بعضی وقتها ممکن است باعث ناراحتی آنها شود.
بهتر است که در محیط کار خط قرمزهای رفتاری، جنسی، شخصیتی و مذهبی را در بین همکاران و مدیران خود رعایت کنیم. تجربه ثابت کرده، افرادی که در محل کارشان زیاد شوخی میکنند و یا اینکه فاصلههای بین خودشان و دیگران رو از لحاظ رفتاری و گذاشتن احترام رعایت نمیکنند، از دید دیگران افراد قابل احترامی نیستند.
بنابراین پیشنهاد میکنیم، به گونهای ساده و راحت برخورد کنید. حد و حدود خود را بشناسید و آن را رعایت کنید. رفتارهای مشکوک و پنهانی، صمیمیت بیش از اندازه، شوخیهای زننده، طعنه زدنها، قهر کردن، نگاههای مرموز و غیره همه باعث ایجاد شبهه و شایعاتی درباره شما خواهند شد. بهتر است، راحت، صریح و آشکارا برخورد کنید تا از ایجاد هر گونه شبهه و شایعه جلوگیری کنید.
با مسائل و کشمکشهای موجود در محل کار عاقلانه و حرفهای برخورد کنید.
همیشه مسائل و مشکلات جزء جدایی ناپذیر از زندگی ما هستند و خواهند بود و برخورد با مشکلات یکی از دغدههای ذهنی ما خواهد بود. اکثر ما آدمها بیشتر روز را در محل کار سپری میکنیم و بخشی عمدهای از مسائل و کشمکشهایی که داریم در محل کار به وجود میآید.
مسائلی که در محل کار به وجود میآید در حقیقت موقعیتی هست که دو نفر یا بیشتر در نظرات، روشها، اهداف، سبکها و غیره اختلاف نظر دارند. البته وجود این اختلاف نظرها در اکثر محیطهای کاری خیلی طبیعی هستند و در بعضی موارد هم ممکن است بین دو نفر اختلاف شخصی یا بهتره بگویم تضاد شخصیتی وجود داشته باشد. بنابراین محیط کار هیچوقت خالی از مشکل نبوده است.
گاهی مسائل آنقدر کوچک هستند که با سکوت و صبوری میتوان آنها را حل کرده و از بروز مسائل بزرگتر جلوگیری کرد. همچنین با رعایت موارد زیر میتوانید تعارضات ایجاد شده را به بهترین شکل حل کنید.
- مستقیم و بدون هیچ واسطهای به سراغ شخصی که با او مشکل داریم برویم و در مورد آن مسئله واضح صحبت کنیم.؛
- احساسات خودمان رو کنترل کنیم و نگذاریم احساساتمان به ما غبه کنند، تا بتوانیم بهتر مسیر گفتوگو را هدایت کنیم؛
- اگر احساسات خودمان رو کنترل کنیم، طرف مقابل راحتتر و سریعتر با ما به توافق میرسد؛
- روی موضوع اصلی تمرکز کنیم و نذاریم که بحث به حاشیه کشیده شود؛
- سعی کنیم تا حد امکان لحن و صدای مثبتی داشته باشیم؛
- صریح و با صداقت موضوعات خودمان را بیان کنیم؛
- به یافتن راه حل فکر کنیم نه پیدا کردن مقصر؛
- همیشه با این فرض بحث را شروع کنیم که طرف مقابل نیت مثبتی دارد؛
- این را فراموش نکینم که ارتباط موثر یعنی: سهیم شدن در طناب، به جای طنابکشی.
بعد از خروج از یک سازمان، دربارهی آن منصف باشید.
اگر نمیتوانيد در مورد کسي حرفهای خوب بزنيد، بهتر است اصلاً هيچ حرفی نزنيد. خيلی دور از ادب و احترام است که از صاحب کارها و شرکتهای قبلیتان بد بگوييد. این موضوع هم در مصاحبه شغلی و هم بعد از پیوستن به سازمانی صدق میکند.
هنگامی که درباره همکاران و مدیر قبلی خود در جمع همکاران جدیدتان صحبت میکنید و از آنها در برابر این افراد جدید شکایت میکنید، حتی اگر داستانی که برایشان تعریف میکنید دردناک و به نفع خودتان باشد، باز هم به آنها اجازه میدهید طبق برداشتهایی که دارند درباره اتفاقات گذشته شما فکر کنند و در ذهنشان داستان بسازند. شاید با خود فکر کنید در این داستانها نقش قهرمان را دارید، اما ممکن است همکاران جدید از شما به عنوان یک خائن یاد کنند، کسی که در صورت پایان همکاری با آنها نیز در محل کار جدید دیگری پشت سر آنها بدگویی میکند.
پس کافیست وقتی میخواهید در مورد محل کار قبلیتان با دیگران صحبت کنید، کمی منصف باشید!