یکی از مهمترین مفاهیمی که با توسعه پیوندی ناگسستنی دارد، توان تولید یک کشور است. ارتقای توان تولیدی بی شک بخش ضروری فرآیند توسعه است و از همین رو این مسئله در دو قرن پس از انقالب صنعتی در قالب تئوری ها و راهکارهای توسعه صنعت، انبوهی از نظریه پردازان و برنامه ریزان کشورهای مختلف را به چالش و تکاپو پیرامون خود واداشته است. همانگونه که مشخص است توسعه صنعتی به صورت خود به خودی، رخ نخواهد داد و الزمه ی آن برنامه ریزی توسط دولتها است. توجه به توسعه صنعتی تا حدی پر اهمیت است که موفقیت عملکرد دولتها در گروی برنامه ای است که منجر به توسعه صنعتی میشود. تعریف اهداف ملی، اولویت ها، چگونگی و مسیر دستیابی به اهداف از جمله مسائلی است که برنامه ریزی میشود. این موضوعات تحت عنوان استراتژی توسعه صنعتی مطرح میگردد و با ابزارهای بسیار متنوعی که در دست دولت است، سیاست های صنعتی را میسازد. با توجه به اینکه توسعه صنعتی تأثیر بهسزایی در رشد اقتصادی، درآمد و اشتغال زایی کشور دارد لذا میبایست توجه ویژهای به سیاست گذاری در این حوزه شود و پژوهشگران و کارشناسان، مسائل و مشکلات صنعت ایران را احصاء کرده و بعد از بررسی موشکافانه برای آن راه حل های اجرایی ارائه کنند. در همین راستا در سال 1399 جمعی از فارغ التحصیلان دانشگاه های برتر کشور و فعالین حوزه سیاسنگذاری علم و فناوری تصمیم به راه اندازی اندیشکده پیشرفت صنعتی ایران(پیشران) نمودند.